پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

در مورد حضور مردم در انقلاب ۵۷ عبارت مشهوری وجود دارد؛ آن‌ها می‌دانستند که چه نمی‌خواهند، ولی نمی‌دانستند که چه می‌خواهند! این عبارت دستمایه مهران صولتی شده تا با مطرح کردن کردن دوگانه‌هایی متعارض (مادیات همراه با معنویات، جمهوریت همراه با اسلامیت، تجدد همراه با تدین) به نابجایی و غیر ضروری بودن انقلاب اسلامی در ایران بپردازد. آمچیزی که صولتی در بیان آن قاصر بوده یا بدان کم توجهی کرده است. بحث الگو‌های توسعه‌ای و تمدنی مورد نیاز برای انقلاب بواسطه حضور فقه پویا و فاصله گیری از فقه سنتی است. سولتی به جریان چند گامی انقلاب‌ها برای طی شرایط گذار و رسیدن به مرحله تثبیت هم توجهی نداشته است. در واقع، برداشت او از انقلاب، تحقق مدینه فاضله است. همان القائیات نادرستی که بعضا در قالب انحرافات ایدئولوژیک مطرح می‌شود. در نگاه ما، انقلاب قائدتا اقدامی چندگامی یا چند مرحله‌ای بوده، نیازمند بهره گیری از فقه پویا برای اتصال سه بعد جمهوریت، اسلامیت و انقلابی گری در قالب‌های توسعه‌ای و تمدنی است و برای ممانعت از انحرافات، ریزش‌ها و رویش‌های خاص خودش را دارد. انقلاب‌های دینی (نظیر انقلاب ایران) باید در مقابل چالش ها، آسیب‌ها و انحرافات، حساسیت خود را تا لحظه آخر متصل به مرحله تثبیت حفظ کنند و مانع برهم خوردن تعادل سه بعد جمهوری، دینی و انقلابی گری خود باشند.

انقلاب اسلامی ایران در گام دوم و با هدف تقویت بنیادهای مردمی انقلاب و افزایش همگرایی ها بین مردم- نظام، نیازمند نوعی پاکسازی در دو حوزه هسته سخت و ساخت و ساختارهای اداری کشور است. کنار نهادن سلیقه گرایی های افزاطی و توهم خود بزرگ تر بینی خود از نظام، اقدام غیر شاخص مند و غیر استاندارد بنام امنیت، مصلحت ، منافع ملی و غیره ، باید کنار نهاده شود. در خصوص اتصال احتمالی سه جریان قرص های آلوده درون کیک های سال 1389، مسموم سازی سریالی دانش آموزان در سال جاری و وجود پتانسیل های احتمالی حذف فیزیکی توسط جریانات خاص و انحرافات تفسیری ایجاد شده توسط چهارگروه متعصبین ، منتفعین، نفوذی ها و منافقین در سه رکن جمهوریت، اسلامیت و انقلابی گری ، جمهوری اسلامی ایران، برخورد وظیفه می دانیم که هشدار بدهیم. رسالت تمدن سازی اسلامی- ایرانی و پیاده سازی مدیریت علوی و رضوی برای تحقق جامعه مدنی ، غیرت و آگاهی و همت می خواهد. با شعار و آرزو ، محقق نخواهد شد.

اینکه تصور شود با هر اقدام تحریمی آمریکا، می توان بشکلی منفعلانه اقدام به دور زدن تحریم نمود، برداشتی صد در صد اشتباه به واسطه ایجاد فرسودگی تدریجی در سیستم است. به منظور مقابله با تحریم ،هر کنش تحریمی ، نیازمند واکنش و اندرکنشی هزینه ساز برای طرف مقابل همراه با ارتقا تاب آوری و توسعه توانمندی های داخلی باید باشد. در واقع تحلیل میدان نیروی ایجاد شده و برآیند خروجی ها ، بشدت وابسته به وضعیت تقابلی سیستم ها و شبکه ها در تعامل و تقابل با یکدیگر دارد. در این بین، انفعال نه تنها چاره کار نبوده، بلکه در میان مدت، مسلما باعث فرسایش منجر به فرونشست نمی شود.